Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Για ένα ασπρόμαυρο Πολυτεχνείο...


φωτο του George Fioraki από το inexarchia.gr   
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Νομίζω την αλήθεια δεν προσπαθεί να την πει κανένας απ’ όσους γράφουν γι αυτήν την εικόνα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να μην γνώριζαν κάποιοι, και ο ίδιος ο πρύτανης, γι αυτό το γκράφιτι, αν όχι πριν γίνει, τουλάχιστον όσο γινόταν. Διότι ΟΛΟ αυτό δεν γίνεται σε τρία λεπτά, δεν γίνεται, αν όχι δίχως σκαλωσιά, δίχως σκάλες, δεν γίνεται τόσο σιωπηλά, όσο μας παρουσιάστηκε ξαφνικά. Ας αναζητήσουμε λοιπόν τις σκοπιμότητες που εξυπηρετεί, πίσω από την μαυρίλα της ψυχής του κτιρίου, της περιοχής, των ανθρώπων της ή των «καλλιτεχνών» του. Για εμένα ο ΚΥΡΙΟΣ υπεύθυνος είναι ο ίδιος ο πρύτανης και οφείλει εξηγήσεις. Και αν όντως δεν γνώριζε τι γινόταν, να παραιτηθεί και να λογοδοτήσει που δεν κάνει σωστά την δουλειά του. 
 
Όσο για την άποψή μου για την τελική εικόνα, οι δύο μου ιδιότητες, του Παιδαγωγού και του Μουσειολόγου αντιπαλεύονται η μία την άλλη. Διότι η μόνη ερμηνεία και δικαιολογία  που μπορώ να δώσω σε πολλά «έργα» σύγχρονης τέχνης, είναι τελικά ο κόπος του καλλιτέχνη (απορρίπτω άβαφτα, λευκά κομμάτια καμβά, ας βαφτούν με λευκό χρώμα αν εξυπηρετούν και κατακρίνω ως τεμπέληδες τους ζωγράφους που το κάνουν) και το μήνυμα – συναίσθημα που μεταδίδει το έργο. Και αυτό το «έργο» και κόπο δείχνει και μήνυμα που μένει να ερμηνέψουμε ή να αναζητήσουμε.  
 
Αν ήταν αυτή η εικόνα ένας πίνακας ζωγραφικής, θα τον θεωρούσα υπέροχο. Αν ήταν ένα αντίγραφο του Πολυτεχνείου, ακόμα και πλαστικό, θα το έλεγα μεγαλειώδες, αν ήταν μια δράση για να ζωγραφίσουν καλλιτέχνες την ψυχή του κτιρίου, με αποσπώμενα πάνελ, όσο καιρό και να έμεναν εκεί, θα το έλεγα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επίσκεψη. Όμως τώρα, με την αναγκαστικά, επιβεβλημένη, ημιμόνιμη αυτή εικόνα, σχεδόν μόνιμη διότι ο πρύτανης έχει άλλες προτεραιότητες, η εικόνα αυτή με λυπεί. Όχι όμως τόσο όσο που εδώ και δύο χρόνια σκέφτομαι αν είναι ασφαλές να πάω τους μαθητές μου του νηπιαγωγείου επίσκεψη στο Πολυτεχνείο, που μου το ζητάνε συνεχώς, μετά τις γιορτές μας για την επέτειο του Πολυτεχνείου.   
 
Και ναι, η εικόνα του με κάνει να νιώθω ότι ζω σε μια βρώμικη πόλη, με βρώμικους δρόμους και τοίχους, με κάδους που ζέχνουν, μια πόλη που ψηφίζει ωστόσο τους «πετυχημένους» της, κατά τ’ άλλα, δημάρχους δύο φορές, για να «ολοκληρώνουν» το «έργο» τους.  
 
Η αισθητική μου δεν είναι τόσο μονόφθαλμη, μονότονη και περιορισμένη για να απορρίπτει ένα γκράφιτι, η ηλικία μου ακόμα δεν δικαιολογεί συντηρητισμό στην σκέψη μου, και ελπίζω να μην το κάνει ποτέ, αλλά με ενδιαφέρει το πλαίσιο που πραγματοποιείται κάθε τι. Και το πλαίσιο αυτού του γκράφιτι δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο και κατά την γνώμη μου, όχι αθώο.  Μου θυμίζει την παλιά αφεντικίνα μου στο Ναυτικό Μουσείο. Μας έκανε καταγγελίες συμβάσεων, ομαδικές, και τις κοινοποιούσε στα υπουργεία και μας έλεγε «δεν θα σας απολύσω, απλά εκβιάζω τους υπουργούς ότι θα απολυθείτε, θα κλείσει το μουσείο και θα γίνουμε ρεζίλι διεθνώς στα διεθνή φόρα που συμμετέχει το μουσείο, τους εκβιάζω για να μας δώσουν καμιά χορηγία». Και αυτό ακριβώς έκανε αφού με είχε βάλει να συντάξω και εγώ αυτές της τις επιστολές. Όμως οι εκβιασμοί της δεν έπιαναν συνεχώς, και η απόλυση ήρθε στην δέκατη (10η) καταγγελία σύμβασης. Σε αυτή την περίπτωση ας απολυθεί πρώτος ο ΠΡΥΤΑΝΗΣ.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Το στήσιμο της έκθεσης "ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ 1837 - 1907. Ο ποιητής της θάλασσας" (2009)

Οργανώνοντας το φωτογραφικό μου αρχείο ανακάλυψα κάποιες αδημοσίευτες φωτογραφίες από το στήσιμο της έκθεσης «Κωνσταντίνος Βολανάκης, 1837 – 1907. Ο ποιητής της θάλασσας», στην ομάδα διοργάνωσης της οποίας συμμετείχα, το 2009. 

Ήταν μία πολύ ενδιαφέρουσα συνδιοργάνωση του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος και του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη. Δυστυχώς, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες, ο χώρος δεν ήταν ο πλέον κατάλληλος για την έκθεση. Κυρίως ήταν πολύ μικρός. Ωστόσο έγιναν φιλότιμες προσπάθειες για την διαμόρφωσή του και την καλύτερη παρουσίαση των έργων.

Θεωρώ ότι έχουν ένα ενδιαφέρον για τους επαγγελματίες των μουσείων αλλά και τους λάτρεις της τέχνης. Εύχομαι να τις απολαύσετε. 


Κλικάρετε πάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε σε μεγέθυνση, στον πανόπτη. 



Η επιμελήτρια της έκθεσης, κα Μαριλένα Κασιμάτη επιβλέπει τα έργα.




















Και όπως μεταμορφώθηκε ο χώρος της έκθεσης μετά την μουσειογραφική πραγμάτωση...














Οι συντελεστές της έκθεσης ήταν:
Οργάνωση: Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος, Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη.
Συντονισμός, σχεδιασμός Μαριλένα Κασιμάτη.
Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός: RCL Αρχιτέκτονες, Μ. Ροσιέ, Ε. Χαραλαμπίδου, Κ. Λασκαρίδης & Συνεργάτες Ο.Ε.
Διοικητική υποστήριξη: Σουζάνα Λασκαρίδη, Πηνελόπη Βουγιουκλάκη, Κλεοπάτρα Ρηγάκη, Χαράλαμπος Τορτορέλης.
Συντήρηση: Αγγελική Μαχάων, Χριστίνα Καραδήμα, Μαριέττα Βιδάλη, Τάκης Ρομπάκης.
Κατασκευές: Ε. Λιγνός.
Ηλεκτρολογική μελέτη: Καρακάσης Φωτισμός Ε.Π.Ε.
Ασφάλιση έργων: Lloyds, London.
Μεταφορά και τοποθέτηση έργων: Orphée Beinoglou Fine Arts, S.A.

Φωτογραφίες από τους νέους χώρους που άνοιξαν στο κοινό στο Πλοίο - Μουσείο Θωρηκτό Γ. ΑΒΕΡΩΦ

Στα πλαίσια ρεπορτάζ για δημοσίευση στο περιοδικό ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ, πρόσφατα είχα την ευκαιρία να ξεναγηθώ στους νέους χώρους που άνοιξαν στο κοινό στο πλοίο - μουσείο Θωρηκτό Γ. ΑΒΕΡΩΦ, στο Φάληρο, στο Πάρκο Ναυτικής Παράδοσης (Τροκαντερό), μετά από εκτεταμένη συντήρηση.

Ξεναγήθηκα και τους ευχαριστώ πολύ από τους: Πλοίαρχο Λεωνίδα Τσιαντούλα Π.Ν, Διευθυντή των πλωτών μουσείων του Πολεμικού Ναυτικού, την Υποπλοίαρχο Αλίκη Κούρκουλου Π.Ν., τον Ανθυποπλοίαρχο Διονύσιο Αρβανιτάκη Π.Ν., τον Υποκελευστή Κωνσταντίνο Σκόρδα Π.Ν., τον Σημαιοφόρο Ηλία Νικολέττο και τον Ναύτη και ιστορικό Δημήτριο Πετάκο.

Ακολουθεί το σύνολο των φωτογραφιών από την επίσκεψη, που δεν είναι δυνατόν να δημοσιευθεί στο περιοδικό.

Κλικάρετε πάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε σε μεγέθυνση στον πανόπτη.

Χώροι του Κυβερνήτη και των Αξιωματικών
 (κάταστρωμα που μέχρι πρόσφατα ήταν μόνο επισκέψιμο)








Οι μηχανές του πλοίου. Η επίσκεψη μπορεί να γίνει μόνο με συνοδεία μέλους του πληρώματος και ατομικά (όχι σε ομάδες), για λόγους ασφάλειας.
























Οι τροφαποθήκες








Τύμπανο χειροκίνητης ανελκύσεως άγκυρας


Χώροι κατώτατων αξιωματικών







Κάτω θωρακισμένη γέφυρα









Δωμάτιο ασυρμάτου




Ανθρακαποθήκες


Χώροι από το κατάστρωμα -2






Μηχάνημα παραγωγής πάγου


Άλλοι χώροι του καταστρώματος -2








Πόρτα στεγανοποίησης κατώτερων καταστρωμάτων
σε περίπτωση πυρκαγιάς ή εισροής νερών